Ik heb het moeilijk dezer dagen. Mijn lichaam geeft de grens van mijn huidige leefwijze aan nu en ik kan niet anders dan dat te accepteren. Ik heb veel te veel van mezelf gevraagd dit keer. En ook ik kan niet zonder hulp. Gisteren en vandaag heb ik meer hulp in woorden dan ooit gekregen en god wat hou ik ongelofelijk veel van je. Wat ben ik je ongelofelijk dankbaar voor dat ik met jou mag zijn en voor dat jij er bent voor mij.
Het is tijd om te ademen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten